Eerste week in Accra
Door: Ilse en Marthe
Blijf op de hoogte en volg Marthe
10 Oktober 2013 | Ghana, Accra
Maaha!
Zaterdag (5 oct.) vroeg in de ochtend hebben Ilse en ik onze backpacks op onze rug gehezen en zijn we met onze families naar Schiphol gereden. Na het afscheid zijn we samen op het vliegtuig gestapt naar Ghana. In het vliegtuig voelde we ons al half in Ghana, overal Ghaneze mannen, vrouwen en kinderen. We waren definitily in de minderheid met onze lichte huid.
Na een vlucht van zeven uur waarin we nog genoten hadden van oerhollandse films (I saw Gooische vrouwen, verliefd op Ibiza en nog wat liedjes van Nick & Simon) zijn we aangekomen op Accra Airport. De klamme lucht, de hoeveelheid mensen en de niet gestructueerde bagageband gaf ons meteen aan ‘Aah- we zijn in Ghana’ gevoel. Op zoek naar het welkomstbordje van Experience It en Tina, bleek dat er niemand op ons stond te wachten. Geen mobiel bereik, geen bekende mensen en vooral heel veel mensen die onze aandacht (of geld) wilde. Gelukkig was er een aardige man die Tina voor ons belde. Na twee uur zijn we opgehaald door Deborah (achteraf bleek dit het nichtje van Tina te zijn) . Hurry, hurry, quick, quick zijn we achter Deborah aangerend naar een van de duizende busjes die voorbij kwamen gereden. Wie waren zij? En waar gingen we heen? Na een uur over hobbelige wegen en tussen razend verkeer door kwamen we aan bij ons hostel. Spullen werden uitgeladen en we werden op onze kamer gedropt. We keken elkaar aan en dachten beide ‘’hm, en nu?’’. Nadat we nog een kakkerlak hebben vermoord en ons hebben gewassen met een verfrissingstissue zijn we gaan slapen.
Na vijf uur werd er op de deur geklopt en stond het ontbijt klaar. We kregen brood met chocopasta en warme chocolademelk – totaal onverwacht in het Afrika waar we terecht zijn gekomen. Klam en bezweet zijn we daarna naar onze eerste kerkdienst in Afrika gegaan. Een drie uur durende dienst van dansen, zingen en een heleboel mooie mensen om te bewonderen. A lot of fun! In de avond zijn onze landgenootjes Margit en Isabel gekomen. Overigens heeft Ilse vandaag haar eerste kippenpoot gegeten (HERHALING: haar éérste kippenpoot). Voor wie Ilse niet goed kent, ze vind in Nederland niet veel dingen lekker.
Maandag begon onze eerste oriëntatiedag: Ontbijt om 7.30 daarna taal-en cultuurlessen van onze BBM (Big-Black-Mama). Hier hebben we een paar lijfregels meegekregen: Alles met rechterhand doen, de linkerhand is voor dirty things. Het is ons afgeraden korte broeken te dragen, doorschijnende blousjes mogen overigens wél. And she told us that she likes us very much, but even more when we don’t fall in love with a black boy/men from Ghana -> doen we dat wel; use a condom! Hierna hebben we onze eerste drum & dance lessen gehad van Dollar (his nickname). Een echte Afrikaanse rasta-kerel! Verder hebben we deze dag ons geld gewisseld, dettol gekocht voor in het water (Er is geen douche dus douchen ons door middel van een bucket bath(omdat het water niet geheel schoon is wordt er voor de niet-ghanezen dettol geadviseerd) en kregen we allemaal onze Afghaanse simkaart voor de telefoon. My new phonenumber 0241879264 and Ilse’s 0240411566.
After that we went to the beach in Accra. Heerlijk om even verlost te zijn van het zweet op je lichaam en de zoute zee te voelen. Heftige golven en samen met de andere vrijwilligers (drie duitsers en drie zweden). Overigens hebben we gemerkt dat wij als Nederlandse érg véél praten en vooral ook direct zijn. NON-STOP zijn Isabel, Margit, Ilse en ik aan het kwebbelen en stellen we honderden vragen aan iedereen. Na twee dagen kwamen we erachter (Na ofcourse het te hebben gevraagd) dat Ghanezen meestal niet samen aan tafel eten en ook eigenlijk tijdens het eten niet praten.
Erg hilarisch is eigenlijk ook wel dat Margit ontzettend veel leuke opmerkingen kan maken. Voor de mensen die mij een beetje kennen, ik ben hier niet ‘Flappie’. Een voorbeeld: ‘’Who made this meal?’’ ‘’Answer’’. ‘’Oh, is she the Cock?’’ Nog een voorbeeld: op het moment dat we met de auto voor een stoplicht stonden te wachten kwam er een man voorbij met Jam (dit zijn een soort grote aardappels). Deborah zei toen: ‘’That’s jam’’. Vervolgens roept Margit naar de man ‘’Hello jam’’ want ze dacht dat dat zijn naam was. ’s Avonds hebben we na het eten nog met de groep wat kaartspelletjes gespeeld. Het is hier trouwens om zeven uur ’s avonds donker en om vijf uur ’s ochtends schijnt de zon.
Dinsdag werden we wéér om zes uur gewekt door de kraaiende haan. Na nog even een draai te hebben gemaakt in bed zijn we toch maar opgestaan. Even een emmertje water over ons heen en daarna door voor het ontbijt. Vandaag hebben we de Makolamarkt bezocht en heb ik voor vijftig cedi ( 1 euro = 2,8 cedi) een kamelenleer tasje gekocht, mijn eerste aankoop in Ghana. Helaas ben ik ontzettend afgezet en had ik meer moeten afdingen. Ilse heeft ook een tasje gekocht voor twintig cedi. Beide stinken ze ontzettend! Het is trouwens erg bijzonder om te zien hoe mensen hier in de hoofdstad van Ghana leven en werken. Alles gebeurt op straat, arm en rijk door elkaar. Overal worden dingen verkocht, mensen lopen met vanalles op hun hoofd, kinderen worden in een doek op de rug van de moeder gedragen en eten doet iedereen met de handen. Ook roepen de kinderen overal obruni, obruni - > that means white person. ’s Avonds weer rijst met tomatensaus en een kippenpootje. De tomatensaus is overigens erg lekker!
Woensdag vertrok iedereen naar hun project en zijn wij naar het huis van Felicia verhuisd. Wij blijven hier omdat we nog een cultuurweek hebben in Accra. Het dienstmeisje (Stella) heeft onze spullen naar het nieuwe verblijf gesjouwt (dit vonden we erg zielig, maar waren bang dat als we nee zouden zeggen dat Felicia dan boos op haar zou worden. Hier doen we trouwens alles in code-taal, S=Stella, D=Deborah, R= Rebeccah, F=Felicia, T=Tina etc. Woensdag en donderdag hebben we in de ochtend taal-drum –en dancelessen gehad in het hostel. ’S Middags hadden we vrije tijd om naar het strand te gaan of te rusten. Vandaag zijn we naar het strand geweest, hier hebben we het woord poempoem geleerd -> zoek zelf maar op wat dit betekent en Alvaro gedronken. Na even een relaxe middag zijn we met de taxi (7 cedi voor vijf personen) terug gegaan naar het hostel. Het laatste stukje moeten lopen omdat er een enorme regenbui aankwam. Deze regenbui heeft ons in de laatste minuut nog getroffen. Heerlijk in deze warmte!! Het weer is hier trouwens elke dag boven de dertig graden..
Het is hier absoluut wennen maar de Ghanezen zijn erg vriendelijk. Bijna elke Ghanees begroet ons met ‘’Hello, how are you? Welcome in Ghana!’’. Dit is erg leuk! Ik denk dat we de komende vijf maanden veel zullen meemaken en ik ben blij dat we dit met jullie mogen delen.
Nu zitten we trouwens met zijn vieren op bed stroopwafels en drop te eten. Eigenlijk bedoeld voor het gastgezin maar we snakte zo naar even wat hollands.
Veel liefs,
Ilse en Marthe
Zaterdag (5 oct.) vroeg in de ochtend hebben Ilse en ik onze backpacks op onze rug gehezen en zijn we met onze families naar Schiphol gereden. Na het afscheid zijn we samen op het vliegtuig gestapt naar Ghana. In het vliegtuig voelde we ons al half in Ghana, overal Ghaneze mannen, vrouwen en kinderen. We waren definitily in de minderheid met onze lichte huid.
Na een vlucht van zeven uur waarin we nog genoten hadden van oerhollandse films (I saw Gooische vrouwen, verliefd op Ibiza en nog wat liedjes van Nick & Simon) zijn we aangekomen op Accra Airport. De klamme lucht, de hoeveelheid mensen en de niet gestructueerde bagageband gaf ons meteen aan ‘Aah- we zijn in Ghana’ gevoel. Op zoek naar het welkomstbordje van Experience It en Tina, bleek dat er niemand op ons stond te wachten. Geen mobiel bereik, geen bekende mensen en vooral heel veel mensen die onze aandacht (of geld) wilde. Gelukkig was er een aardige man die Tina voor ons belde. Na twee uur zijn we opgehaald door Deborah (achteraf bleek dit het nichtje van Tina te zijn) . Hurry, hurry, quick, quick zijn we achter Deborah aangerend naar een van de duizende busjes die voorbij kwamen gereden. Wie waren zij? En waar gingen we heen? Na een uur over hobbelige wegen en tussen razend verkeer door kwamen we aan bij ons hostel. Spullen werden uitgeladen en we werden op onze kamer gedropt. We keken elkaar aan en dachten beide ‘’hm, en nu?’’. Nadat we nog een kakkerlak hebben vermoord en ons hebben gewassen met een verfrissingstissue zijn we gaan slapen.
Na vijf uur werd er op de deur geklopt en stond het ontbijt klaar. We kregen brood met chocopasta en warme chocolademelk – totaal onverwacht in het Afrika waar we terecht zijn gekomen. Klam en bezweet zijn we daarna naar onze eerste kerkdienst in Afrika gegaan. Een drie uur durende dienst van dansen, zingen en een heleboel mooie mensen om te bewonderen. A lot of fun! In de avond zijn onze landgenootjes Margit en Isabel gekomen. Overigens heeft Ilse vandaag haar eerste kippenpoot gegeten (HERHALING: haar éérste kippenpoot). Voor wie Ilse niet goed kent, ze vind in Nederland niet veel dingen lekker.
Maandag begon onze eerste oriëntatiedag: Ontbijt om 7.30 daarna taal-en cultuurlessen van onze BBM (Big-Black-Mama). Hier hebben we een paar lijfregels meegekregen: Alles met rechterhand doen, de linkerhand is voor dirty things. Het is ons afgeraden korte broeken te dragen, doorschijnende blousjes mogen overigens wél. And she told us that she likes us very much, but even more when we don’t fall in love with a black boy/men from Ghana -> doen we dat wel; use a condom! Hierna hebben we onze eerste drum & dance lessen gehad van Dollar (his nickname). Een echte Afrikaanse rasta-kerel! Verder hebben we deze dag ons geld gewisseld, dettol gekocht voor in het water (Er is geen douche dus douchen ons door middel van een bucket bath(omdat het water niet geheel schoon is wordt er voor de niet-ghanezen dettol geadviseerd) en kregen we allemaal onze Afghaanse simkaart voor de telefoon. My new phonenumber 0241879264 and Ilse’s 0240411566.
After that we went to the beach in Accra. Heerlijk om even verlost te zijn van het zweet op je lichaam en de zoute zee te voelen. Heftige golven en samen met de andere vrijwilligers (drie duitsers en drie zweden). Overigens hebben we gemerkt dat wij als Nederlandse érg véél praten en vooral ook direct zijn. NON-STOP zijn Isabel, Margit, Ilse en ik aan het kwebbelen en stellen we honderden vragen aan iedereen. Na twee dagen kwamen we erachter (Na ofcourse het te hebben gevraagd) dat Ghanezen meestal niet samen aan tafel eten en ook eigenlijk tijdens het eten niet praten.
Erg hilarisch is eigenlijk ook wel dat Margit ontzettend veel leuke opmerkingen kan maken. Voor de mensen die mij een beetje kennen, ik ben hier niet ‘Flappie’. Een voorbeeld: ‘’Who made this meal?’’ ‘’Answer’’. ‘’Oh, is she the Cock?’’ Nog een voorbeeld: op het moment dat we met de auto voor een stoplicht stonden te wachten kwam er een man voorbij met Jam (dit zijn een soort grote aardappels). Deborah zei toen: ‘’That’s jam’’. Vervolgens roept Margit naar de man ‘’Hello jam’’ want ze dacht dat dat zijn naam was. ’s Avonds hebben we na het eten nog met de groep wat kaartspelletjes gespeeld. Het is hier trouwens om zeven uur ’s avonds donker en om vijf uur ’s ochtends schijnt de zon.
Dinsdag werden we wéér om zes uur gewekt door de kraaiende haan. Na nog even een draai te hebben gemaakt in bed zijn we toch maar opgestaan. Even een emmertje water over ons heen en daarna door voor het ontbijt. Vandaag hebben we de Makolamarkt bezocht en heb ik voor vijftig cedi ( 1 euro = 2,8 cedi) een kamelenleer tasje gekocht, mijn eerste aankoop in Ghana. Helaas ben ik ontzettend afgezet en had ik meer moeten afdingen. Ilse heeft ook een tasje gekocht voor twintig cedi. Beide stinken ze ontzettend! Het is trouwens erg bijzonder om te zien hoe mensen hier in de hoofdstad van Ghana leven en werken. Alles gebeurt op straat, arm en rijk door elkaar. Overal worden dingen verkocht, mensen lopen met vanalles op hun hoofd, kinderen worden in een doek op de rug van de moeder gedragen en eten doet iedereen met de handen. Ook roepen de kinderen overal obruni, obruni - > that means white person. ’s Avonds weer rijst met tomatensaus en een kippenpootje. De tomatensaus is overigens erg lekker!
Woensdag vertrok iedereen naar hun project en zijn wij naar het huis van Felicia verhuisd. Wij blijven hier omdat we nog een cultuurweek hebben in Accra. Het dienstmeisje (Stella) heeft onze spullen naar het nieuwe verblijf gesjouwt (dit vonden we erg zielig, maar waren bang dat als we nee zouden zeggen dat Felicia dan boos op haar zou worden. Hier doen we trouwens alles in code-taal, S=Stella, D=Deborah, R= Rebeccah, F=Felicia, T=Tina etc. Woensdag en donderdag hebben we in de ochtend taal-drum –en dancelessen gehad in het hostel. ’S Middags hadden we vrije tijd om naar het strand te gaan of te rusten. Vandaag zijn we naar het strand geweest, hier hebben we het woord poempoem geleerd -> zoek zelf maar op wat dit betekent en Alvaro gedronken. Na even een relaxe middag zijn we met de taxi (7 cedi voor vijf personen) terug gegaan naar het hostel. Het laatste stukje moeten lopen omdat er een enorme regenbui aankwam. Deze regenbui heeft ons in de laatste minuut nog getroffen. Heerlijk in deze warmte!! Het weer is hier trouwens elke dag boven de dertig graden..
Het is hier absoluut wennen maar de Ghanezen zijn erg vriendelijk. Bijna elke Ghanees begroet ons met ‘’Hello, how are you? Welcome in Ghana!’’. Dit is erg leuk! Ik denk dat we de komende vijf maanden veel zullen meemaken en ik ben blij dat we dit met jullie mogen delen.
Nu zitten we trouwens met zijn vieren op bed stroopwafels en drop te eten. Eigenlijk bedoeld voor het gastgezin maar we snakte zo naar even wat hollands.
Veel liefs,
Ilse en Marthe
-
10 Oktober 2013 - 23:26
Hannah Van Tartwijk:
Hoi meiden!
Echt leuk om te lezen dat jullie het daar naar jullie zin hebben!
En fijn dat de mensen zo aardig zijn. Ik zal jullie binnenkort een berichtje sturen, kijken of dat aankomt daar in Ghana!
Ilse, topper, gefeliciteerd met het eten van je eerste kippenboutje:)
Geniet ervan en ik kijk er naar uit om het volgende verslag te lezen.
X -
10 Oktober 2013 - 23:35
Lia:
Lieve Marthe
Wat een indrukken allemaal. Geweldig.
Ben benieuwd naar het vervolg. Geniet ervan en succes met alles.
Groeten Lia -
11 Oktober 2013 - 00:02
Foke Smits:
Hee Marthe en Ilse,
Wat fijn om jullie verslag te lezen..Ik zie het allemaal voor me.
Succes met alles en een dikke kus.
Foke
-
11 Oktober 2013 - 00:53
Monique:
:-)) -
11 Oktober 2013 - 07:15
Mech:
Leuk verhaal Marthe !! Idd erg indrukwekkend allemaal en zo te horen gaat het Engels je niet slecht af ;) (heb je dat in de gaten dat je soms Engelse zinnen er doorheen gooit?:p)
Heel veel plezier en geniet van deze tijd!
Liefs -
11 Oktober 2013 - 07:31
Suus:
Wauw, wat een indrukken allemaal!
Nu al een hoop gezien en meegemaakt
Dat belooft wat voor de volgende 5 maanden!
Succes en geniet ervan,
Ben benieuwd naar je volgende verslag;)
X Suus -
11 Oktober 2013 - 08:03
Evelyn :
He melden,
Wat ontzettend leuk om te lezen! Ik heb me deze week afgevraagd; hoe is t met jullie? Zouden ze het allemaal naar hun zin hebben? Maar ja hoor! En dat is fijn om te lezen! Jullie hebben deze week al veel mee gemaakt en dat zal de komende 5 maanden niet anders worden. Pas goed op jezelf en ik ben benieuwd naar de volgende verhalen. Heel veel plezier!!
Liefs Evelyn -
11 Oktober 2013 - 09:17
Marijke Van Nunen:
Hoi Marthe en Ilse,
Klinkt allemaal heel avontuurlijk. Leuk dat jullie het naar de zin hebben. Ben benieuwd naar vervolg.
Groet,
Marijke -
11 Oktober 2013 - 09:25
Marielle:
Hee Marthe.. leuk verslag, het begin is in elk geval dynamisch en goed verlopen. Ik kijk uit naar de volgende verslagen, erg leuk om daar zo op afstand wat van mee te mogen maken.
Liefs
Marielle -
11 Oktober 2013 - 10:10
Jolein:
Hee Meiden!
Wat een leuk verslag! Superfijn dat jullie veilig zijn aangekomen en ondertussen al zo veel hebben gedaan. Heel veel succes de komende maanden en ik kijk uit naar het volgende verslag!
Liefs, Jolein -
11 Oktober 2013 - 10:13
Elly Polak:
Hoi Marthe,
Jeetje wat een belevenis al zo'n eerste week. Mooi om te lezen dat jullie vooral ook al veel plezier hebben gehad.
Lieve groetjes Elly -
11 Oktober 2013 - 10:35
Noor (Travel Active):
Hoi Marthe en Ilse,
wat ontzettend leuk jullie verhaal! We spraken Tina vd week aan de telefoon en ze vertelde ons al dat het goed ging met jullie en jullie haar hadden meegenomen voor een drankje in een barretje, leuk hoor!
veel plezier meiden en we kijken uit naar het volgende verhaal.
groetjes van het Travel Active team :-) -
11 Oktober 2013 - 12:05
Thijs:
Hee Marthe en Ilse!
Klinkt goed! Jullie gaan een heleboel meemaken daar zo te horen :)
groetjes & succes!
Thijs -
11 Oktober 2013 - 14:19
Tessa :
Hee lief vriendinnetje!
Wat hebben jullie al veel meegemaakt zo in de eerste paar dagen! Zal wel een hele omschakeling zijn hé zo'n andere cultuur! Maar hoe jij je avonturen samen met Ilse beschrijft is echt super mooi om te lezen. Erg herkenbaar dat iedereen jullie aanpsreekt en jullie veel aangestaard worden! Maar jullie doen het echt al ontzettend goed zo met z'n tweetje en lees dat jullie ook al 2 nieuwe maatjes hebben? Geniet ervan met z'n allen en zorg dat jullie nog meer van zulke leuke avonturen meemaken! Heel veel plezier met de cultuurweek en ik ga jullie zeker volgen!
xxx Tessa -
11 Oktober 2013 - 20:40
Marije:
Hai Marthe en Ilse!
Super leuk verhaal en ik ben blij dat jullie zo'n leuke eerste week hebben gehad. Ik lees het met veel plezier :)
Liefs Marije -
12 Oktober 2013 - 10:27
Caria:
Hee meiden!
Super leuk om te lezen dit! Heel fijn dat de eerste week zo goed is gegaan:)ben al benieuwd naar de volgende verhalen! Nog heeeeel veel plezier, succes en pas goed op jezelf! vind het super knap van jullie. xxx caria -
12 Oktober 2013 - 19:55
Cees Meijer En Corrie Haven:
Leuk om te lezen dat jij en Ilse 'onze' Margit hebben ontmoet. Ja, een heel andere wereld daar dan in dit (nu regenachtige) Nederland. Die stroopwafels komen vast en zeker uit Amersfoort.Nou ja, dat maakt ook niet uit als het maar Hollands is (hahaha). Leuk dat jullie elkaar gevonden hebben en gezellig om deze week met elkaar op te trekken.Wij wensen jullie héél veel succes maar vooral: GENIET!!!
Cees Meijer/Corrie Haven, de ouders van Margfit -
13 Oktober 2013 - 10:37
Daisy:
Hee Ilse en Marthe,
Wat fijn dat jullie het leuk hebben daar!
En wat een verhaal nu al, en dan is het pas net begonnen...
Pas goed op elkaar en ben benieuwd naar jullie nieuwe verhaal, met daarin waarschijnlijk ook hoe het gastgezin is..
Heel veel succes!! en veel plezier nog met de cultuurweek.
Oja Ilse zijn de tum tums nog? ;)
Veel Liefs Daisy -
13 Oktober 2013 - 13:19
Moniek:
Hee Marthe!
Wat een ontzettend leuk verhaal!! Super fijn dat jullie het al zo naar je zin hebben, dat gaat helemaal goed komen de komende 5 maanden, echt leuk om te lezen wat jullie daar allemaal meemaken! En de foto's zijn echt mooi!! Geniet ervan de komende tijd!!!!! X -
13 Oktober 2013 - 23:58
Irene:
Leuk verhaal Marthe! Veel plezier nog in Ghana!
xx -
14 Oktober 2013 - 00:36
Marthe Ilse Ghana:
Bedankt voor de lieve en leuke reacties. Er is helaas geen tijd om iedereen een persoonlijk berichtje terug te sturen dus vandaar dat ik het nu in het algemeen doe. We vermaken ons hier prima al is het ontzettend wennen. Ik ben ben blij dat ik de stap heb gezet om te gaan maar ik merk wel dat veel dingen me erg raken. Maar dat is denk ik ook logisch. Hopelijk kan ik jullie veel meegeven over Ghana en misschien worden jullie wel enthiousiast om ook eens een kijkje te nemen ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
