Tweede week in Tamale
Door: Marthe
Blijf op de hoogte en volg Marthe
03 November 2013 | Ghana, Tamale
Met zijn zessen en een hele lading eten verder zitten we opgepropt vermoeid in de auto...
Vanochtend was iedereen vroeg uit de veren om zich op zijn manier klaar te maken voor de bruiloft van ‘mister short-men and his futher wife’. Ilse was met een vriendin aan het skypen en onder tussen heb ik Irene geholpen met de laatste dingetjes voor de jurken voor de bruidsmeisjes. Toen de jurken klaar waren ben ik met Jojo naar de plek gefietst waar de familie van de bruid verblijft, een guesthouse.
De bruiloft vind plaats in de een van de katholieke kerken in Tamale. Het is een grote kerk en de vele gasten zitten opgedoft, in kleurrijke afrikaanse jurken en pakken, in de banken van de kerk. Na wat woorden van de pastoor en klanken en dansen van het koor mogen de bruid en bruidegom dan eindelijk het ja-woord aan elkaar geven. Er wordt flink gejoelt, gedanst en gelachen in de kerk op dat moment. Na de dienst in de kerk verplaatst iedereen zich naar het feest in ‘Picorna hotel’. Dit is een groot hotel in het centrum van Tamale. Een weetje; de directeur van de New Life clinic waar Ilse en ik werken is samen met zijn vrouw ook eigenaar van dit hotel. Na het feest, waar gegeten, gedronken en gedanst werd, hebben Ilse en ik nog even een kijkje genomen op het binnenplaatsje van het hotel. Daar kwamen we de directeur tegen en hebben we kennis gemaakt met zijn vrouw. Een ontzettend leuke vrouw (zijn blouse matchte perfect bij haar Afrikaanse jurk) en ze heeft ons uitgenodigd om binnenkort langs te komen in haar hotel. De directeur heeft ons toen op sleeptouw genomen en laten zien waar die muziek op het binnenpleintje nu precies vandaan kwam. Daar hebben we kennis gemaakt met de nieuwe Chief van de Gaa gemeenschap uit Accra die in Tamale zijn komen wonen. De nieuwe chief werd op dit moment verwelkomt door middel van muziek en gedans. De directeur was helemaal enthousiast en we hebben toen nog een aantal foto’s gemaakt met de directeur en de chief.
Onze gastmoeder is trouwens een goede vriend van ‘mister short-men’. We noemen hem zo omdat hij héél erg klein is. We hebben enorm moeten lachen om het poppentrouwjurkje dat Irene voor zijn vrouw heeft gemaakt. Het poppentrouwjurkje is trouwens wel écht heel mooi. Als Ilse of ik ooit gaan trouwen willen we ook een jurk speciaal gemaakt door Irene. Mister short-men hebben we vorige week leren kennen toen hij wat dingen door kwam nemen met Irene voor de bruiloft. Naast de trouwjurk voor zijn vrouw heeft Irene ook het feest voor de bruiloft geregeld. Ze heeft de dienst in de kerk ook niet meegemaakt omdat ze druk bezig was met de voorbereidingen voor het eten op het feest. Daar heeft ze zich dan ook flink in het zweet gewerkt achter de bar tijdens het opscheppen van de rijst, saus en kip. Óf voor de liefhebbers fufu. Het was een leuke dag!
De tweede week in het ziekenhuis is zoals de afgelopen maand ook voorbij gevlogen. Het gesprek met de directeur op maandag was verrassend goed verlopen. We hebben hem uitgelegt dat we een andere voorstelling van het ziekenhuis hadden gemaakt en dat we graag meer zouden willen zien. Hij was het hier helemaal mee eens en wilde ons absoluut die kans geven. Daarom hebben we gekozen om tot december in de New life clinic te blijven (in combinatie met een ander ziekenhuis in Tamale waar mister short-men werkt) en in januari via Kumasi terug naar het zuiden van Ghana te gaan om daar in een ziekenhuis te gaan werken. In de maand december gaan we werken in het Anfaani weeshuis hier in de buurt. Dit is een weeshuis voor baby’s en peuters van 0 tot 2 jaar.
Verder heeft de directeur ook duidelijk gemaakt dat we echt gebruik moeten maken van onze vrije tijd en vooral veel moeten gaan reizen. Hij heeft ons verschillende tips gegeven en die gaan we zeker gebruiken. Ook zijn we deze week naar het cultureel centrum in Tamale geweest, waar ‘iedereen’ over praatte. Daar hebben we twee Ghanese mannen ontmoet die ons het nachtleven van Tamale wel wilde laten zien. We zullen zien ... Na het cultureel centrum hebben we kennisgemaakt met ‘the Crest’, een restaurant slash uitgaansgelegenheid in het centrum van Tamale. Op de dakterras heb je uitzicht over de stad. Heerlijk plekje om even een drankje te doen.
Aankomend weekend gaan we, na onze eerste weekendtrip naar Cape Coast, naar onze tweede in Paga. Paga ligt tegen de grens van Burkina Faso aan. Rond 1850 kwamen via de handelsroutes de slavenjagers en- handelaren naar Paga. Nu kun je er een slavenkamp vinden en een krokodillenpoel (met ongeveer 200 krokodillen). De krokodillen zijn heilig, dit omdat volgens een legende een slaaf zeshonderd jaar geleden gered werd door een krokodil.
Zoals hierboven gelezen zijn we dit weekend bij ons gastgezin gebleven. Dit omdat naast de bruiloft op zaterdag, Pearl thuis is gekomen. Pearl is de oudste dochter van Irene en Sammy en zit op een van de zestig boardingschools in Ghana vlak bij Kumasi. Boardingschool is een soort voorbereiding op de universiteit. Vrijdag na het werken in het ziekenhuis hebben we kennis gemaakt met Pearl. En ’s avonds werd er ter ere daarvan voor iedereen een frisdrank of biertje gehaald. Maar niet alleen ter ere van Pearl maar ook omdat Sammy 58 jaar is geworden. Verjaardagen worden in Ghana niet zoals in Nederland gevierd. Veel mensen vergeten hun verjaardag of weten alleen het jaargetal waarin ze zijn geboren. Logisch dat het ons dus ook pas ’s avonds per toeval verteld werd. Die avond hebben we met zijn allen op de grond gezeten of op een van de plastic stoeltjes en gezellig gekletst en televisie gekeken. De volgende dag hadden we dus de bruiloft..
Ten slotte hebben we zondag heerlijk uitgeslapen tot tien uur. Na het ontbijt hebben Ilse en ik even lekker in rust (want er was niemand thuis, iedereen was naar de kerk) gekletst over Nederlandse dingen. ‘’Girl talk’’zouden de mannen zeggen hier. Daarna hebben we de was gedaan en opeens hoorde we geschreeuw. De eclips was begonnen! Over de eclips is al ongeveer twee weken gepraat op de televisie en radio. In huis heeft iedereen het er al dagelijks over. Met speciale brilletjes hebben we gezien hoe de maan zichtbaar was in de voor ons onbereikbare hoogte. Van het zwembad kwam niets meer terecht deze middag. Nu liggen we beide lekker op onze bedjes onder de waaier/ventilator. We voelen ons steeds meer op het gemak bij het gastgezin en voelen ons steeds meer obibini. We leren meer mensen kennen in Tamale en hebben onze vaste route naar de New Life clinic. Op deze route komen we vaak dezelfde mensen tegen die we gedag zeggen of een praatje mee maken. Het is heerlijk om hier lekker te wandelen en te genieten van wat er om je heen gebeurd. Nu gaan we beide even een dutje doen ..
Vanochtend was iedereen vroeg uit de veren om zich op zijn manier klaar te maken voor de bruiloft van ‘mister short-men and his futher wife’. Ilse was met een vriendin aan het skypen en onder tussen heb ik Irene geholpen met de laatste dingetjes voor de jurken voor de bruidsmeisjes. Toen de jurken klaar waren ben ik met Jojo naar de plek gefietst waar de familie van de bruid verblijft, een guesthouse.
De bruiloft vind plaats in de een van de katholieke kerken in Tamale. Het is een grote kerk en de vele gasten zitten opgedoft, in kleurrijke afrikaanse jurken en pakken, in de banken van de kerk. Na wat woorden van de pastoor en klanken en dansen van het koor mogen de bruid en bruidegom dan eindelijk het ja-woord aan elkaar geven. Er wordt flink gejoelt, gedanst en gelachen in de kerk op dat moment. Na de dienst in de kerk verplaatst iedereen zich naar het feest in ‘Picorna hotel’. Dit is een groot hotel in het centrum van Tamale. Een weetje; de directeur van de New Life clinic waar Ilse en ik werken is samen met zijn vrouw ook eigenaar van dit hotel. Na het feest, waar gegeten, gedronken en gedanst werd, hebben Ilse en ik nog even een kijkje genomen op het binnenplaatsje van het hotel. Daar kwamen we de directeur tegen en hebben we kennis gemaakt met zijn vrouw. Een ontzettend leuke vrouw (zijn blouse matchte perfect bij haar Afrikaanse jurk) en ze heeft ons uitgenodigd om binnenkort langs te komen in haar hotel. De directeur heeft ons toen op sleeptouw genomen en laten zien waar die muziek op het binnenpleintje nu precies vandaan kwam. Daar hebben we kennis gemaakt met de nieuwe Chief van de Gaa gemeenschap uit Accra die in Tamale zijn komen wonen. De nieuwe chief werd op dit moment verwelkomt door middel van muziek en gedans. De directeur was helemaal enthousiast en we hebben toen nog een aantal foto’s gemaakt met de directeur en de chief.
Onze gastmoeder is trouwens een goede vriend van ‘mister short-men’. We noemen hem zo omdat hij héél erg klein is. We hebben enorm moeten lachen om het poppentrouwjurkje dat Irene voor zijn vrouw heeft gemaakt. Het poppentrouwjurkje is trouwens wel écht heel mooi. Als Ilse of ik ooit gaan trouwen willen we ook een jurk speciaal gemaakt door Irene. Mister short-men hebben we vorige week leren kennen toen hij wat dingen door kwam nemen met Irene voor de bruiloft. Naast de trouwjurk voor zijn vrouw heeft Irene ook het feest voor de bruiloft geregeld. Ze heeft de dienst in de kerk ook niet meegemaakt omdat ze druk bezig was met de voorbereidingen voor het eten op het feest. Daar heeft ze zich dan ook flink in het zweet gewerkt achter de bar tijdens het opscheppen van de rijst, saus en kip. Óf voor de liefhebbers fufu. Het was een leuke dag!
De tweede week in het ziekenhuis is zoals de afgelopen maand ook voorbij gevlogen. Het gesprek met de directeur op maandag was verrassend goed verlopen. We hebben hem uitgelegt dat we een andere voorstelling van het ziekenhuis hadden gemaakt en dat we graag meer zouden willen zien. Hij was het hier helemaal mee eens en wilde ons absoluut die kans geven. Daarom hebben we gekozen om tot december in de New life clinic te blijven (in combinatie met een ander ziekenhuis in Tamale waar mister short-men werkt) en in januari via Kumasi terug naar het zuiden van Ghana te gaan om daar in een ziekenhuis te gaan werken. In de maand december gaan we werken in het Anfaani weeshuis hier in de buurt. Dit is een weeshuis voor baby’s en peuters van 0 tot 2 jaar.
Verder heeft de directeur ook duidelijk gemaakt dat we echt gebruik moeten maken van onze vrije tijd en vooral veel moeten gaan reizen. Hij heeft ons verschillende tips gegeven en die gaan we zeker gebruiken. Ook zijn we deze week naar het cultureel centrum in Tamale geweest, waar ‘iedereen’ over praatte. Daar hebben we twee Ghanese mannen ontmoet die ons het nachtleven van Tamale wel wilde laten zien. We zullen zien ... Na het cultureel centrum hebben we kennisgemaakt met ‘the Crest’, een restaurant slash uitgaansgelegenheid in het centrum van Tamale. Op de dakterras heb je uitzicht over de stad. Heerlijk plekje om even een drankje te doen.
Aankomend weekend gaan we, na onze eerste weekendtrip naar Cape Coast, naar onze tweede in Paga. Paga ligt tegen de grens van Burkina Faso aan. Rond 1850 kwamen via de handelsroutes de slavenjagers en- handelaren naar Paga. Nu kun je er een slavenkamp vinden en een krokodillenpoel (met ongeveer 200 krokodillen). De krokodillen zijn heilig, dit omdat volgens een legende een slaaf zeshonderd jaar geleden gered werd door een krokodil.
Zoals hierboven gelezen zijn we dit weekend bij ons gastgezin gebleven. Dit omdat naast de bruiloft op zaterdag, Pearl thuis is gekomen. Pearl is de oudste dochter van Irene en Sammy en zit op een van de zestig boardingschools in Ghana vlak bij Kumasi. Boardingschool is een soort voorbereiding op de universiteit. Vrijdag na het werken in het ziekenhuis hebben we kennis gemaakt met Pearl. En ’s avonds werd er ter ere daarvan voor iedereen een frisdrank of biertje gehaald. Maar niet alleen ter ere van Pearl maar ook omdat Sammy 58 jaar is geworden. Verjaardagen worden in Ghana niet zoals in Nederland gevierd. Veel mensen vergeten hun verjaardag of weten alleen het jaargetal waarin ze zijn geboren. Logisch dat het ons dus ook pas ’s avonds per toeval verteld werd. Die avond hebben we met zijn allen op de grond gezeten of op een van de plastic stoeltjes en gezellig gekletst en televisie gekeken. De volgende dag hadden we dus de bruiloft..
Ten slotte hebben we zondag heerlijk uitgeslapen tot tien uur. Na het ontbijt hebben Ilse en ik even lekker in rust (want er was niemand thuis, iedereen was naar de kerk) gekletst over Nederlandse dingen. ‘’Girl talk’’zouden de mannen zeggen hier. Daarna hebben we de was gedaan en opeens hoorde we geschreeuw. De eclips was begonnen! Over de eclips is al ongeveer twee weken gepraat op de televisie en radio. In huis heeft iedereen het er al dagelijks over. Met speciale brilletjes hebben we gezien hoe de maan zichtbaar was in de voor ons onbereikbare hoogte. Van het zwembad kwam niets meer terecht deze middag. Nu liggen we beide lekker op onze bedjes onder de waaier/ventilator. We voelen ons steeds meer op het gemak bij het gastgezin en voelen ons steeds meer obibini. We leren meer mensen kennen in Tamale en hebben onze vaste route naar de New Life clinic. Op deze route komen we vaak dezelfde mensen tegen die we gedag zeggen of een praatje mee maken. Het is heerlijk om hier lekker te wandelen en te genieten van wat er om je heen gebeurd. Nu gaan we beide even een dutje doen ..
-
03 November 2013 - 18:04
Hannah Van Tartwijk:
Hoi Marthe en Ilse,
Wat hebben jullie toch weer een leuk verhaal geschreven! Fijn om te horen dat jullie je op je gemak voelen daar in het gastgezin! En dat jullie zoveel leuke dingen meemaken.
Heel veel succes de komende tijd in Tamale! Geniet ervan!
X
-
03 November 2013 - 18:38
Foke :
Prachtig..kus -
03 November 2013 - 23:16
Isabel:
Hi Marthe en Ilse,
Superleuk om jullie verhalen te lezen! Jullie hebben het zo te zien goed naar jullie zin. Leuk he zo"n bruiloft! Zijn wij 2 weken geleden ook geweest. En echt he, wat gaat de tijd snel! Ik blijf heel misschien 2 weekjes langer en kom dan mn laatste week nog even langs het noorden. Wil graag Mole zien. Misschien meeten? App tegen die tijd nog wel! Geniet ervan daar! X -
04 November 2013 - 00:55
Lidy:
Hoi Marthe en Ilse,
Fijn dat jullie het zo goed naar de zin hebben en zoveel leuke dingen doen. Jullie hebben al heel wat meegemaakt en gezien, zelfs een echte chief.
Veel succes en geniet van alles,
liefs Willem en Lidy -
04 November 2013 - 09:17
Marthe:
Isabel, natuurlijk kunnen we dat meeten. Lijkt ons leuk! Je kunt ook hier in het gastgezin blijven logeren, is vast en zeker te regelen! We spreken elkaar nog wel :) Liefs -
04 November 2013 - 14:37
Suus:
Hii!
Fijn om te horen dat jullie je daar op je gemak beginnen te voelen:)
Leuk om te lezen wat jullie daar allemaal zien & meemaken
Heel veel succes & geniet ervan!!
XIE -
04 November 2013 - 20:49
Yvonnetenbroek:
Hoi Ilse en Marthe, wat een leuke reisverslagen en wat een leuke foto's. Erg mooi om zo jullie belevenissen te volgen. Zo maak je nog eens iets mee. Dit zijn ervaringen die je nooit meer vergeet. Ben alweer benieuwd naar het volgende verhaal. Het fijne van jullie weblog is, dat je nu ook gelijk een soort dagboek hebt en zelf alles later ook nog eens na kunt lezen. Heel veel plezier en natuurlijk ook heel veel succes met jullie werkzaamheden in het ziekenhuis. Geniet ervan. Groetjes Ben en Yvonne. -
05 November 2013 - 12:52
Monique:
2x Alice in wonderland.
Groetjes weer! -
08 November 2013 - 18:57
Elly Polak:
Hoi Marthe,
Zo te lezen gaat het prima met jullie. Leuk om al die andere gebruiken van het land te lezen.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
